همين گفتن فرق هست. همين دنبال فرق گشتن . همين توجيه هاي درست. همين جدا سازي به هر دليل ويژه . همين نر و ماده كردن كه اين چون زور دارد فلان اين چون زود بلوغ مي شود فلان و... تمام اين ها دقيقا تفكر فمينستي(زن گرايي و دختر گرايي) و حتي پسر گرايي و مردگرايي است كه اتفاقا مشكل كار هم همين است. زماني فمينيستي نيست كه دختر زن پسر و مرد و .. و محيط و ... و فرهنگ و ... و دين و ... همه با هم در يك جا بدون هيچ رتبه بندي مورد تحليل قرار گيرند. هر جا يكي از آنها بود و ديگري نبود كار لنگ مي زند. مثلا در كلام شما و بلوغ خانم ها، آيا اين بلوغ در خلاء اتفاق مي افتد در مريخ يا در همين محيط ما؟ پس اگر در محيط ماست بايد قبول كنيد كه ديگر موارد از جمله آقايان و فرهنگ و محيط و ... همه در اين ماجرا دخيل اند يا اثر مي گيرند يا اثر مي گذارند. اين است كه ما پديده ي مستقل نداريم و اين است كه پديده مستقل و ايجاد فاصله حتي در تحليل ذهني در باب اين گونه موارد مي شود چيزي شبيه فمينيسم . اينطور نيست؟