• وبلاگ : دليل
  • يادداشت : آسيب شناسي دوستي هاي زمانه!
  • نظرات : 0 خصوصي ، 4 عمومي
  • تسبیح دیجیتال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + نرگس صادقي زاده 
    kheli aliiiii bood
    دوست آن باشد که گيرد دست دوست... در پريشان حالي و درماندگي ....
    اما واقعاً تو اين دوره زمونه دوستي پيدا ميشه که دست آدم و بگيره و به منافع خودش فکر نکنه .....؟؟؟؟؟؟
    مطالبتون بيسار مفيد بود
    موفق باشيد
    پاسخ

    بله هست و قطعا هست و ما مي توانيم دوستان خوبي و بسيار خوبي داشته باشيم و از وجودشان كرامات ببينيم و لذت ها ببريم. اما فقط حداقل در گرفتن دوست نبايد حرض زد. اين يكي هر چه كمتر باشد بهتر است. كمتر يعني شايد كم پيدا شود كسي كه همه ي معيارهاي ما را داشته باشند اما همان كمش بهتر است از زياد . كه يك دوست عاقل به از هزار نادان دوست. از محبت شما سپاسگزارم.
    + نيكو 

    سلام ، همونطور كه خودتون هم ميدونيد و فرموديد بحث عشق جداست كه :

    عقل اگر غيرت کند يک بار عاشق مي‌‌شويم

    اشتباه ناگهان تکرار مي‌خواهد مگر؟

    اما در باب دوستي و خويشاوندي درست فرموديد .

    استفاده كردم و ممنون - يا حق


    پاسخ

    نكته ي جالبس اينجاست كه همواره ما را ترسانده اند كه عقل و عشق با هم مخالفند و در تضادند. برعكس، وقتي عقل نباشد عشق معنا ندارد. نهايت عقل عشق است و نهايت عشق شهادت. در اين باره مقاله مفصلي دارم كاش بتوانم اينجا احيايش بكنم. اما آن چه با عقل منافات دارد محبت و احساسات است نه عشق. عشق با محبت فرق دارد. يك كنفرانس در دانشگاه شهيد بهشتي در اين باره داشتم كه خيلي مقبول افتاد. به هر حال، عقل با عشق منافات اگر داشت ، شهادت كه بالاترين عشق است عاقلانه نبود و گر عاقلانه نباشد ارزشي ندارد. مي شد خودكشي.
    + حسن پور 
    باسلام وتشکر از مطلب خوبتون لطفا به وبلاگ من هم سر بزنيد ونظر بديد
    پاسخ

    سلام جناب حسين پور. لطفا آدرس وبلاگتون را برام بگذاريد كه راحت پيداش كنم. چشم با افتخار.