• وبلاگ : دليل
  • يادداشت : آسيب شناسي دوستي هاي زمانه!
  • نظرات : 0 خصوصي ، 4 عمومي
  • ساعت دماسنج

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    + نيكو 

    سلام ، همونطور كه خودتون هم ميدونيد و فرموديد بحث عشق جداست كه :

    عقل اگر غيرت کند يک بار عاشق مي‌‌شويم

    اشتباه ناگهان تکرار مي‌خواهد مگر؟

    اما در باب دوستي و خويشاوندي درست فرموديد .

    استفاده كردم و ممنون - يا حق


    پاسخ

    نكته ي جالبس اينجاست كه همواره ما را ترسانده اند كه عقل و عشق با هم مخالفند و در تضادند. برعكس، وقتي عقل نباشد عشق معنا ندارد. نهايت عقل عشق است و نهايت عشق شهادت. در اين باره مقاله مفصلي دارم كاش بتوانم اينجا احيايش بكنم. اما آن چه با عقل منافات دارد محبت و احساسات است نه عشق. عشق با محبت فرق دارد. يك كنفرانس در دانشگاه شهيد بهشتي در اين باره داشتم كه خيلي مقبول افتاد. به هر حال، عقل با عشق منافات اگر داشت ، شهادت كه بالاترين عشق است عاقلانه نبود و گر عاقلانه نباشد ارزشي ندارد. مي شد خودكشي.