تأملی در خانواده

مقدمه:

»خانواده« به عنوان مهمترین رکن جامعه ی بشری، پدید آورنده‌ی نظامات اجتماعی است که می‌تواند از بین برنده‌ی همان نظام هم باشد.

به عبارتی، آن چه خانواده به عنوان هسته‌ی جوامع بشری به وجود آورده است، خود نیز می‌تواند آن را از میان بردارد؛ از این رو، خانواده یک نهاد استرات‍ژیک است و از آثار و تبعات گوناگونی برخوردار است.

در تحکیم وحدت ملی، انسجام ملی، بهبود مستمر وضعیت اخلاقی و رفتار شهروندان و تقویت ارکان یک کشور و بر عکس، در تضعیف وحدت ملی، گسیختگی ملی و انحطاط دائم و افول وضعیت اخلاقی شهروندان و سست شدن ارکان یک جامعه، خانواده اساسی‌ترین نقش ممکن را به عهده دارد و مانند شمشیری دو دم عمل می کند که اگر به نفع قوم یا جامعه‌ای باشد آن را به اوج می‌رساند و اگر علیه قوم یا جامعه ای باشد آن را به انحطاط می‌کشاند.

نتیجه این که این ابزار استراتژیک به جد هم مورد توجه مکاتب صالح و انسانی بوده و هم مورد تأکید دشمنان آن جوامع. دشمن می‌داند با به لرزه در آوردن ستون های خانواده و از هم پاشیدن آن، تمامی جامعه را می‌لرزاند و می‌تواند شاهد فروریختن یک جامعه باشد.

استراتژی های خانواده:

خانواده را با دو استراتژی تقویتی و تخریبی می توان به خاطر آورد. دو گروه دوست و دشمن هر یک با یک استراتژی مشخص به خانواده اندیشیده و در باب آن اقدام می‌کنند.

جوامع نوعدوست و انسانی استراتژی تقویت خانواده و جوامع ضد بشری، استراتژی تخریب خانواده را با شدت هر چه تمام تر به کار می‌بندند. آن می‌داند که در سایه‌ی تقویت خانواده‌ها و استحکام درونی افراد می‌تواند به سوی تعالی و تکامل حرکت کند و این می‌داند با زدودن خانواده می‌تواند از جوامع، فرهنگ ها و شخصیت‌های بی‌هویتی به دست آورد که در هر روش و رویه، پیرو باشند و می‌تواند نظام برده‌داری مدرنی بر آنها حاکم نماید.

خاانواده در قرآن:

خدای کریم(عز و جل) بارها در باب خانواده سخن گفته و به تشکیل و صیانت از آن امر فرموده است. از این رو، علاوه بر اثبات اهمیت نظام خانواده در اسلام، صیانت از آن امری تکلیفی می‌شود و بی‌توجهی به آن می‌تواند بی‌توجهی به امر خدای کریم(عز و جل) تلقی گردد.

خدای حکیم در چندین مورد در قرآن کریم، به خانواده تأکید داشته و لذا تلاش دشمنان در تضعیف نهاد خانواده را باید عناد آنها در برابر خدای عز و جل بر شمرد و از این رو،‌صیانت در خانواده در منظر قرآن:

اقدام در جهت اطاعت و اجرای امر خدای عز و جل است

جهاد د راه خدا در مبارزه با کفر و الحاد و در افتادن با دشمنان خداست.

خانواده در عقلانیت:

عقل بشری در ذات خود نه با استدلال شهوانی بلکه با تأکید بر عقل آدمی، خانواده را یکی از عالی‌ترین ترکیب های بشری دانسته و می‌داند. ه رچند برخی فلاسفه –مانند افلاطون- تبصره‌هایی به اصالت خانواده زدند و کسانی مانند گروه پاسداران را از داشتن خانواده منع کردند و با خواندن آنان به عنوان سگ نهگبان،‌ استدلال کرد که خانواده باعث تعلق خاطر می‌شود و در حالی که سگ نگهبان نباید به چیزی تعلق خاطر داشته باشد. بااین حال، اصل و اصالت خانواده را تا کنون کسی منکر نشده است. همین قطعیت داشتن اصالت خانواده در بهبود شرایط اجتماعی و جلوگیری از آسیب و مفسده است که عکس این اصل را به اصلی جدی در جنگ‌های امروزین تبدیل کرده است که عدم وجود خانواده به معنی تباهی یک فرهنگ و تمدن است و لذا برای در افتادن با تمدن های بزرگی مانند ایران اسلامی باید به نهاد خانواده حمله آورد و آن را از دم تیغ گذراند تا مابقی جامعه تسلیم و خود به خود تخریب شود.

خانواده و فطرت بشری:

خانواده به معنی ازدواج و ترکیب دو انسان از فطریات و ذاتیات بشری است . انسان به ما هو انسان و بدون هیچ دخل و تصرف و بی وجود هر مکتب و مسلک، در نهاد خود به خانواده آن هم به صورت انحصاری تعلق و گرایش داشته و دارد. خانواده زمانی ممکن است که حریم هایی برای آن بتوان تعریف کرد و گرنه ارتباطات معمول انسانی که بی حد و مرز اتفاق می افتد بی شک چیزی در مقابل با خانواده است .

فطرت بشر چنان است که حریمی داشته باشد و در این حریم افراد خاصی را راه دهد و کنار هم قرار دهد و روابط بین آنها و خود و آنها را نیز تعریف کند و آن را خانواده نام می‌نهد. هر چیزی غیر از این با فطرت بشری سر سازگاری ندارد و ایجاد آن به معنی زدودن نهاد و فطرت بشری است و این به معنی خلق موجود جدیدی است که دیگر ماهیت انسانی ندارد و یا تغییر نهاد آدمی است که آن را باز به موجودی جدید مبدل می کند که ما بحثی در باب آن نداریم چرا که تأکید ما بر انسان و انسان ماندن انسان است.