«انجمن آثار و مفاخر فرهنگی» را می توان زیباترین انجمن کشور ایران نامید؛ چرا که :

1- این انجمن با حدود یک صد سال قدمت، از نادره تشکل‌هایی است که عمری پر ثمر و طولانی داشته و دارد.

2- انجمن آثار جزو معدود تشکل هایی است که دوران سیاسی گذشته و بعد از انقلاب را تجربه کرده و بدون تغییر در ماهیت، به حیات خود ادامه داده است.

3- این انجمن با توجه به بزرگان فرهنگ، ادب، هنر و صنعت برای بزرگداشت و نکوداشت آنها تلاش می کند و از این حیث بسیار ارزشمند و دوست‌داشتنی است. هم تلاش او زیباست و هم عناصری که برای آنها تلاش می‌کند، زیبا و ارزشمندند.

4- انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در سال های اخیر از حمایت مستقیم ریاست جمهوری برخوردار شد و رییس جمهور به عنوان رییس هیات امنا، جانی تازه به این انجمن بخشید. حضور رییس جمهور برای اولین بار در تاریخ بعد از انقلاب اسلامی در انجمن و سخنرانی در مراسم نکوداشت آیت الله طالقانی از اعتلای اداری و سیاسی این انجمن خبر می دهد.

5- هر جامعه ای با بزرگان خود نفس می کشد و مفاخر و برگزیدگان هر جامعه نشان از مجد و عظمت و بزرگی آن جامعه دارد؛ در این رابطه انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به عنوان نقطه ثقل بزرگداشت و نکوداشت مفاخر این سرزمین از زیباترین نقاطی است که در نقشه ایران زمین وجود دارد.

6- احداث یادمان ها و آرامگاه ها بر مزار کسانی چون فردوسی پاکزاد، حافظ لسان الغیب و سعدی شیرین سخن و... از افتخارات این انجمن است. همچنین صیانت از آثار فاخر و توجه به آثار برگزیده ملی و دینی از دیگر وظایفی است که چون در گران بر تارک این انجمن می درخشد.

و بسیار دلایل دیگر که نشان می‌دهد این انجمن زیباترین انجمنی است که در دنیای معاصر و سرشار از ماشین می‌تواند وجود داشته باشد.

متأسفانه به رغم تمام زیبایی‌ها کمتر کسانی هستند که این انجمن را می شناسند و به آن مراجعه می‌کنند. عموم مردم ایران که صاحبان اصلی این انجمن هستند، اطلاع خوبی از آن ندارند. حتی بسیاری جستجوگران علم و معرفت که سرگشته دانش و دانایی بیشتر هستند، از این انجمن بی خبرند و سری حتی به وب سایت آن نمی زنند.

وب گردان نیز کمتر انجمن آثار و مفاخر فرهنگی را سرچ می‌کنند و کمتر نگاهی به سایت آن می اندازند و دلیل همه اینها دو چیز است:

اول: ضعف اطلاع رسانی که معمولا همه دستگاه ها و انجمن ها و تشکل ها با آن دست در گریبانند.

دوم: تصور غلط برخی مخاطبان احساس می کنند انجمن فقط مختص برگزیدگان و مفاخر کشور است و ارتباطی با آنها ندارد و آنها نمی توانند اطلاعات خاصی از این انجمن برای جستارهای علمی خود به دست آورند؛ گرچه چنین نیست و انجمن به نور روی مفاخر علمی در همه زمینه ها منور است و هر کس می تواند از ضیاء حضور بزرگان علم و معرفت، بهره مند شود.

انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در یکی از ساختمان‌های بسیار قدیمی در امیربهادر(خیابان شهید بشیری- پایین تر از میدان منیریه) واقع و پذیرای دوستداران فرهنگ و ادب این مرزو بوم پر گهر است.

سایت اطلاع رسانی آن با این آدرس در دسترس است: anjom.ir

این مختصر عرض ارادتی بود به مفاخر کشورم.