حزب باد Opportunism 

در قاموس سیاسی، معانی و مفاهیم خرد و کلان و اصطلاحات فلسفی ساده و پیچیده‌ای هستند که هر کدام نمایی از یک حکومت را تفسیر و یک دید، منش و رویة خاص حکومت‌داری را تبیین می‌کنند.

در میان انبوه اصطلاحات سیاسی، اصطلاحی هست که بسیار خاص و استثنایی است و آن چیزی نیست جز اصطلاح معروف «حزب باد»(اپورتونیسم= اپورسیونیست)

« Opportunism یا فرصت‌طلبی، تغییر جهت دادن بر حسب دگرگونی اوضاع و به خاطر سود شخصی.

کسانی را فرصت‌جو (اپورسیونیست) می‌نامند که همواره به سوی قدرتِ وقت گرایش دارند و پایبند اصولی نیستند و یا اصول خود را فدا می‌کنند.»

تقریباً در تمامی منابع و لغت‌نامه‌ها، حزب باد را کسی دانسته‌اند که برای رسیدن به نفع شخصی، حاضر به فدا کردن همه چیز است؛ چنین فردی نه اصل دارد و نه اصول.

پشت کردن به رفقای دیروز و قربان صدقة امروزی‌ها رفتن و بر خلاف گذشته حرف‌زدن و عمل کردن از شاخص‌های این دسته از افراد است.

حزب بادی هر که هست، تابع وزش باد انتفاع شخصی است و از هر سو که باد نفع شخصی بوزد، به آن سو خواهد دوید.

به اطراف خود که بنگریم، آدم‌هایی را می‌بینیم که دیروز در دولت نهم بادنجان دورقابچی دولت بودند و امروز که دولت فخیمة مذکور رو به افول است و ماه‌های پایانی خود را طی می‌کند، در برابر دولت صف‌آرایی کرده و به شدت به نقد دولت می‌پردازند.

اینان نیش‌دار و جهت‌دار لبة تیز نقد و گاه ریشخند‌های خود را متوجه کسانی کرده‌اند که تا دیروز همکار آنها بوده و دور یک میز، می‌نشستند می‌گفتند و تصمیم‌های دولتی می‌گرفتند و با همان گروه به اجرا در می‌آوردند؛ حال چه شده که با تغییر کرسی ریاست، و جابجایی معمول اداری ، یک باره همه چیز از این رو به آن رو می‌شود؟

جواب این س‍ؤال و امثال این س‍ؤال‌ها را ما که نمی‌دانیم. جواب در آستین حزب بادی‌هاست، ‌از حزب باد باید بپرسید که چه شده که چنین رسم جوانمردانه‌ای به دنیای شما وارد شده است!

فکر می‌کنم جوابشان این باشد: جهت باد عوض شده است!